در سال ۲۰۱۰، تعداد ۲۴۵ موزه در استونی وجود داشت که بهطور جمعی بیش از ۱۰ میلیون شیء در آنها به نمایش درآمدهاست.
آکادمی هنرهای استونی, ارائه آموزش عالی در هنر، طراحی، معماری، رسانه، تاریخ هنر و آموزش مرمت آثار را برعهده دارد. رویکرد فرهنگسرای ویلیاندی (Viljandi) دانشگاه تارتو همگانی کردن فرهنگ بومی از طریق ارائه برنامههای درسی در رشتههای ساختمانسازی بومی، آهنگری بومی، طراحی پارچه و لباس بومی، صنایع دستی سنتی و موسیقی سنتی است.
هسته اولیه شعر معاصر استونی با آرمانگرایی استقلالطلبانه آن، موجب پدید آمدن گروهی از شاعرانی شد که کارشان را از ۱۹۰۵ آغاز کردند و با نام {استونیهای جوان} شهرت دارند.
پس از استقلال جمهوری استونی از امپراطوری تزاری روس و قرنها سلطه فئودالی آلمانیها، شعر {ماری اوندر} به عنوان الگوی سنتی شعر استونی شناخته شد و نام او را به عنوان نامزد جایزه ادبی نوبل مطرح کرد…
حرکت جدید شعر معاصر استونی که از دهه پنجاه به بعد رو به رشد نهاده بود، در دهههای بعد نیز به حرکت خود ادامه داد و در حال حاضر نیز به رشد خود ادامه میدهد.
جشنواره موسیقی استونی بزرگترین جشنواره آماتور موسیقی در کشور استونی و میراث فرهنگی و معنوی بشر است.
این جشنواره هر پنج سال یک بار در مجتمع جشنواره موسیقی تالین با حضور ۳۰٬۰۰۰ خواننده و ۸۰٬۰۰۰ مخاطب برگزار میشود.
اولین بار این جشنواره در سال ۱۸۶۹ میلادی در شهر تارتو برگزار شده ،اما در ششمین دوره این جشنواره در سال ۱۸۹۶ میلادی مراسم به شهر تالین انتقال یافت.
اولین اشاره به آواز استونیایی مربوط به ساکسو گراماتیکوس بودهاست، ساکسو از رزمندگان استونیایی صحبت میکند که شبانه در حالی که منتظر نبرد بودند آواز میخواندند. سازهای بادی سنتی که توسط چوپانها ساخته و نواخته میشد مدتی رواج داشت، از دیگر سازهای موسیقی فولکلور استونی میتوان از زیتر و آکوردئون اشاره کرد.