معرفی کشور آلمان

معروف‌ترین پادشاه آنها شارلمانی بود که توانست بخش شمال ایتالیا را به قلمرو خود اضافه کند. فرانک‌ها حکومت پادشاهی فرانکیش را بنیان‌گذاری می‌کنند. پس از ورود شارلمانی به روم، پاپ به او لقب امپراتور روم را می‌دهد. باقی مانده این سرزمین، فرانسه امروزی است که نام خود را از نژاد فرانک‌ها گرفته است. پس از شارلمان قلمرو بین پسران و نوه‌هایش پخش می‌شود.

سرانجام در بخشی از این امپراطوری در نواحی شرقی آن امپراطوری قرون وسطایی آلمان شکل می‌گیرد. بعد از شارلمانی، دعوا بین نوه‌های او بر سر سلطنت شکل می‌گیرد و سلسله کارولینژها به سه دسته تقسیم می‌شود. بخش ژرمن از قسمت شرقی قلمرو فرانک‌ها به وجود آمد. در سال 936، اتوی اول در روم توسط پاپ جان دوازدهم به پادشاهی می‌رسد و امپراطوری جدیدی را شروع می‌کند و اولین امپراطور آلمان می‌شود. بعدها اتوی کبیر، پادشاه آلمان، ایتالیا و دوک زاکسن نیز می‌شود. او اولین فرمانروای آلمان بود که لقب امپراطور گرفت.

در این زمان آلمان‌ها وحدت زیادی داشتند و یکی از قدرت‌های اروپا محسوب می‌شدند. آلمان‌ها در این دوران با پاپ دچار مشکل می‌شوند و این امر موجب قطع ارتباط با پاپ می‌شود. همزمان مارتین لوتر مذهب پروتستان را پدید می‌آورد و در سال 1608 اتحادیه پروتستان‌ها را تشکیل می‌دهد. این اختلافات موجب بروز جنگ‌های مختلفی می‌شود و دو دولت نیرومند اتریش و پروس در آلمان بروز می‌کنند. پادشاه پروس هم ‌زمان امپراتور آلمان بود و نخست‌وزیر پروس هم‌ زمان صدراعظم آلمان. پس از جنگ جهانی دوم و تقسیم آلمان بین نیروهای متفقین، نام پروس از جغرافیای آلمان و جهان حذف می‌شود.

در سال 1861 قیصر ویلهلم اول، اتوفون بیسماک را به عنوان نخست وزیر و وزیر امور خارجه پروس انتخاب می‌کند. در این زمان اختلافاتی بین پادشاه دانمارک و ایالات آلمان وجود داشت. بیسمارک از اتریش برای حل اختلافات کمک می‌خواهد. دانمارک پیشنهاد توافقنامه را نمی‌پذیرد، در نتیجه پروس با کمک اتریش به دانمارک حمله می‌کند. دانمارک در این نبرد شکست می‌خورد و تسلیم می‌شود.

بیسمارک بعد از جنگ با دانمارک، علیه اتریش نیز وارد جنگ می‌شود و در نتیجه این مبارزه پروس تبدیل به یک مملکت مستقل می‌شود. بیسمارک با مناطق شمالی اتحادیه تشکیل می‌دهد و ممالک یکپارچه آلمان شمالی در سال 1867 تاسیس می‌شود. بیسمارک بعد از این موضوع وارد جنگ با فرانسه می‌شود، این جنگ تا شش ماه ادامه دارد و در پایان فرانسه شکست می‌خورد و امپراطوری آلمان در سال 1871 تاسیس می‌شود و ویلهلم اول پادشاه پروس امپراطور آلمان می‌شود.بعد از پیروزی بر فرانسه، ویلهلم اولین قیصر آلمان و بیسمارک اولین صدراعظم تاریخ آلمان می‌شود.

در سال 1918 با امضای پیمان‌نامه صلح جنگ جهانی اول پایان می‌یابد. شکست آلمان در این جنگ ضرر مالی و جانی زیادی به این کشور وارد کرد، کار به جایی رسیده بود که با یک دلار آمریکا می‌شد 4 تریلیون و 200 میلیارد مارک آلمان خرید.به انقلاب آلمان که از سال 1918 تا 1919 به وقوع پیوست انقلاب نوامبر نیز می‌گویند.

در 3 نوامبر هزاران ملوان دست به اعتراض می‌زنند و در پی آن کارگران و سربازان نیز به شورش می‌پیوندند. طی این انقلاب، امپراطوری قیصر سرنگون می‌شود و جمهوری وایمار تشکیل می‌شود. در سال 1919 اعضای مجلس آلمان (رایشس تاگ) در وایمار به تدوین قانون اساسی می‌پردازند.این جنگ از 1939 تا 1945 ادامه داشت. در این جنگ کشورهای ابرقدرت به دو دسته متحدین و متفقین تقسیم شدند و در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. در سال 1937 ژاپن به جهموری چین اعلام جنگ می‌کند؛ اما معمولا حمله آلمان‌ها به نیمه غربی لهستان برای باز پس گرفتن نواحی که در جنگ جهانی اول از دست داده بودند شروع جنگ محسوب می‌شود.

با حمله آلمان‌ها به لهستان، که کشوری متفق‌القول با آمریکا و بریتانیا بود پای این دو کشور و هم‌پیمانانشان (متفقین) به جنگ با آلمان‌ها باز می‌شود. در طول جنگ آلمان‌ها با کشورهای ایتالیا و ژاپن اتحاد نظامی تشکیل دادند و توانستند در سال‌های ابتدایی جنگ بخش عمده‌ای از اروپا را بگیرند. در مرکز اروپا، کشورهای اتریش، چکسلواکی، مجارستان، در شمال اروپا کشور اسکاندیناوی و در غرب اروپا فرانسه و انگلستان تحت اشغال متحدین در می‌آیند. آلمان‌ها با شوروی به توافق رسیدند که کشورهای بلوک شرقی را بین خود تقسیم کنند. اما آلمان‌ها بعدها به شوروی حمله می‌کنند و بعد از تلفات بسیار زیاد و جنگی فرسایشی و بسیار سخت آلمان و متحدین شکست سختی می‌خورند.

شوروری تمام سرزمین‌های از دست رفته را پس می‌گیرد و جنگی تمام عیار علیه آلمان شکل می‌دهد. این جنگ در سال 1945 با سقوط برلین توسط ارتش سرخ روسیه و تسلیم آلمان و ژاپن (با حمله دو بمب اتمی) پایان می‌گیرد.بعد از انقلاب و تبدیل حکومت آلمان به دولت دموکراتیک در انتخاباتی در سال 1932، حزب سوسیالیست ملی به رهبری آدولف هیتلر اکثریت آرا را کسب می‌کند.

سال بعد از انتخابات، جمهوری وایمار سقوط می‌کند و آلمان نازی با نام رایش سوم حکومت را در دست می‌گیرد. نازی‌ها اقدام به پس گرفتن مناطق از دست رفته خود طی پیمان ورسای کردند اما لهستان مخالفت نشان داد. این امر موجب سرد شدن روابط این دو کشور شد و نازی‌ها با حمله به لهستان در سال 1939 جنگ جهانی دوم را آغاز می‌کنند. این جنگ که از سال 1939 تا 1945 ادامه داشت سرانجام با شکست آلمان‌ها و متحدین پایان می‌یابد. از عواقب این جنگ فروپاشی برلین و حملات موشکی اتمی به هیروشیما و ناکازاکی بود.بعد از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945، متفقین آلمان را به چند قسمت تقسیم می‌کنند. شوروی پایتخت و بخش شرقی آلمان را اشغال می‌کند.

آمریکا، انگلیس و فرانسه بخش‌های غربی آلمان را تحت سلطه می‌گیرند. در سال 1949، بین بلوک شرق و غرب جنگ سرد در می‌گیرد و جمهوری آلمان شرقی و آلمان غربی تاسیس می‌شوند. ابتدا برلین تماما به دست شوروی افتاده بود، اما به دلیل اهمیت زیاد برلین قرار شد با وجود اینکه این شهر در آلمان شرقی قرار داشت میان متفقین تقسیم شود. برلین به دو قسمت تقسیم می‌شود، بخش شرقی برلین پایتخت آلمان شرقی می‌شود و تحت کنترل روس‌ها باقی می‌ماند و بخش غربی برلین مانند منطقه‌ای مستقل در شرق به آلمان غربی تعلق گرفت و مشترکا توسط دولت‌های آمریکا، انگلیس و فرانسه اداره می‌شود.

آلمان غربی به سرعت شروع به پیشرفت و صنعتی شدن می‌کند. به منظور جلوگیری از فرار آلمانی‌های شرقی به آلمان غربی دیوار برلین ساخته می‌شود. این دیوار اصلی‌ترین نماد جنگ سرد می‌شود و لقب پرده آهنین به آن داده می‌شود. با وجود بسته بودن مرز بین آلمان غربی و شرقی همچنان شهروندان برلین می‌توانستند بین دو آلمان رفت و آمد کنند. در سال 1961 تا 1975 به طور کلی عبور و مرور ممنوع می‌شود و مرزها بسته می‌شود.

در سال 1989، بعد از استعفای رهبر آلمان شرقی و جایگزین شدن ایگون کرنس به ساکنین آلمان شرقی اجازه داده شد که برای رفتن به آلمان غربی تقاضای ویزا کنند. جمعیت زیادی در مرزها جمع شدند و چون دولت آمادگی مقابله با چنین جمعیتی را نداشت مرزها باز می‌شود و روز 9 نوامبر 1989 روز فروپاشی دیوار برلین لقب می‌گیرد.وقتی حکومت شوروی سرنگون می‌شود، رهبر آلمان شرقی اریش هونکر، استعفا می‌دهد و اگون کرنتس دبیر کل کمیته مرکزی حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان جایگزین او می‌شود.

او مرزها را باز و دیوار برلین را تخریب می‌کند. این موضوع نقطه عطفی در تاریخ آلمان و پایان‌دهنده جنگ سرد است. هلموت کوهل صدراعظم آلمان غربی نیز با اتحاد دو آلمان موافقت می‌کند. در سال 1990 جمهوری فدرال آلمان به طور رسمی تشکیل می‌شود.از مسائلی که بعد از جنگ آلمان را درگیر خود کرد فعالیت‌های نژادپرستانه نئونازی‌ها بود که وجهه خوبی برای این کشور نداشت. اصلی‌ترین دغدغه آلمان در دوره مدرن پیشرقت اقتصادی بوده است. امروزه آلمان یکی از قدرتمندترین اقتصادهای اتحادیه اروپا و جهان است.

امتداد این کوه ها به کوه Ore در جمهوری چک می رسد. راین طولانی ترین رود آلمان است که از کوه های آلپ در سوئیس سرچشمه گرفته و با طولی حدود ۸۲۲۰ مایل امتداد یافته است. این رود قسمت غربی آلمان قرار دارد و برای انتقال جنس از جنوب به سمت شمال کشور مورد استفاده قرار می گیرد. یکی دیگر از رود های معروف آلمان دانوب است که از جنگل سیاه بالا آمده و در مسیر مرکز اروپا به سمت دریای سیاه جریان دارد.

جمهوری فدرال آلمان مرکز قاره اروپا قرار دارد. مساحت آن ۳۵۷،۳۸۶ کیلومتر مربع است. مرزهای زمینی این کشور در حدود ۳٬۷۵۷ کیلومتر است. همسایگان آلمان در شمال دانمارک، در غرب بلژیک و هلند، در جنوب لوگزامبورگ، سوئیس، اتریش و فرانسه و در شرق لهستان و جمهوری چک هستند. دریای شمال و دریای بالتیک راه‌های آلمان به آب‌های آزاد هستند. سواحل آبی این کشور با این دو دریا حدود ۲٬۳۸۹ کیلومتر است. طولانی‌ترین رودهای آلمان راین با ۸۵۶ کیلومتر، الب ۷۰۰ کیلومتر و دانوب ۶۴۷ کیلومتر هستند. آب‌وهوای آلمان معتدل اقیانوس اطلس و قاره‌ای است. بادهای غالب بر آلمان از سمت غرب می‌وزند.

طبق اخرین گزارش از ادااره فدرال المان در سال 2019 جمعیت کشور 83.02 میلیون نفر است.

و طبق اخرین سر شماری شده در کشور المان حدود ۷۴ میلیون (۹۲٬۳٪) دارای ملیت آلمانی هستند و حدود ۶٬۲ میلیون (۷٬۷٪) باقی‌مانده را اتباع خارجی تشکیل می‌دهند. ایالت نوردراین-وستفالن با حدود ۱۷ میلیون پرجمعیت‌ترین ایالت آلمان است، پس از آن ایالت بایرن و ایالت بادن-وورتمبرگ به ترتیب با ۱۲ و ۱۰ میلیون جمعیت قرار دارند. ایالت برمن و ایالت زارلند کم‌جمعیت‌ترین ایالت‌های آلمان هستند.

حدود ۴۰ میلیون نفر از جمعیت مشغول به کار هستند، از این تعداد ۵۳٬۲ درصد مرد و ۴۶٬۸ درصد را زنان تشکیل می‌دهند. تقریباً ۲٬۱ میلیون نفر نیز در آلمان فاقد کار هستند که نرخ بیکاری بین این افراد (۱۵–۶۴ ساله) ۵٬۱٪ تا ٪ ۶٬۴ می‌باشد.

زبان آلمانی یا Deutsche Sprache زبانی از خانواده زبان های هندو-اروپایی و عضوی از زبان های ژرمنی غربی در کنار هاندی، انگلیسی و آفریکانس است که بیشتر در اروپای مرکزی تکلم می‌شود.

تاریخچه این زبان ،زبان آلمانی در سیر تحول تاریخی خود به بخش بزرگی از دستور زبان و واژگان بومی وفادار مانده و آن‌ها را در دستگاه دستوری و واژگانی خود زنده نگاه داشته است.

در کل زبان آلمانی ،زبان رسمی این کشور است و حدود 95% از مردم این کشور به این زبان صحبت یا گویش می‌کنند. دو گویش اصلی زبان آلمانی ،آلمانی معار و زبان آلمانی پایین است.

در عین این حال زبان های اقلیت ، دانمارکی ،فریسی ،رومی وسوربی نیز در این کشور استفاده می شود!

در این قسمت به برخی از فرهنگ های این کشور اشاره میکنیم مانند سلام و احوال پرسی که معمولا وقتی وارد مکانی می‌شوید یا آن‌جا را ترک می‌کنید با حضارش تعاملی خواهید داشت، چه خانه، مغازه، اداره یا هر جای دیگری باشد. شاید در کشوری مثل آمریکا یا انگلستان وقتی به مهمانی دعوت شوید، هنگام ورود همان سلام کردن کفایت داشته باشد ولی در آلمان به دیگران معرفی می‌شوید و در ادامه باید با اکثر حضار دست بدهید.

قسمتی دیگر از فرهنگ کشور المان در آن تایم بودن یا نحوه غذا خوردن آنهاست که برخی‌ها تصور می‌کنند آن تایم بودن یعنی نیم ساعت زودتر سر قرار حاضر شوند ولی آلمانی‌ها چنین رفتاری را نمی‌پسندند. وقتی قرار کاری یا شخصی در آلمان داشته باشید می‌توانید فقط چند دقیقه زودتر به محل مورد نظرتان بروید و صد البته فقط چند دقیقه دیرتر. رسیدن به اتوبوس و قطار هم دنگ و فنگ‌های خودش را دارد، اگر دیر برسید و راننده شما را در حال دویدن به سمت اتوبوس یا قطار ببیند باز هم شما را سوار نمی‌کند. در قرارهای کاری نیز منتظرتان نمی‌مانند و مکان را ترک می‌کنند.

در آلمان برای هر موقعیت و مکانی لباس مناسبی در نظر گرفته شده و حتی ممکن است در صورت رعایت نکردن مجبور باشید گوشزدهایشان را بشنوید. جالب است بدانید آن‌ها از روی نحوه لباس پوشیدن می‌توانند تشخیص دهند اهل کجایید، به ویژه تمایز آمریکایی‌ها و کانادایی‌ها برای آن‌ها بسیار راحت است؛ آلمانی‌ها می‌گویند که گردشگران آمریکایی معمولا با کفش کتانی سفید جوراب سفید می‌پوشند. خلاصه در آلمان نمی‌توانید با دمپایی انگشتی یا شلوار راحتی سر کلاس‌هایتان حاضر شوید با اینکه در خیلی از کشورها اصلا ایرادی ندارد.

آداب غذا خوردن در کنار آلمانی‌ها چندان با جاهای دیگر دنیا فرق ندارد، به غیر از چند نکته ریز و جزئی که بهتر است آن‌ها را رعایت کنید؛ دست‌های خود را روی میز بگذارید ولی آرنج‌تان روی میز نباشد، برای میل غذا از کارد و چنگال استفاده کنید، حتی ساندویچ‌ها هم با کارد و چنگال سرو می‌شوند. آلمانی‌ها قبل از شروع به همدیگر نوش‌جان می‌گویند و اگر به همراه دوست آلمانی خود به رستوران رفته‌اید و قصد حساب کردن ندارید تعارف نکنید چون ممکن است به راحتی و همان بار اول با شما موافقت کند.

دانشگاه های آلمان جزو بهترین دانشگاه های دنیا هستند. تحصیل در بیشتر دانشگاه‌های دولتی آلمان نیز با شهریه ای رایگان همراه است و دانشجویان تنها باید هزینه‌های خدماتی هر ترم را پرداخت کنند (۵۰ تا ۳۰۰ یورو). در برخی از ایالت‌های آلمان نیز اگر مدت زمان تحصیل از چهار ترم تجاوز کند، دانشجو باید مبلغ ۵۰۰ تا ۸۰۰ یورو را به ازای هر ترم اضافی پرداخت کند.

سیستم آموزش عالی آلمان، موسسات را به دو دسته تقسیم کرده است:

دانشگاه یا Universität: که موسساتی هستند که اجازه اعطای مدرک دکتری را دارند و بر امور پژوهشی بیشتر تمرکز دارند.

دانشگاه علمی کاربردی یا Fachhochschule : که بیشتر بر دروس عملی و بازار کار دانشجویان تمرکز دارند.

دانشگاه های هنر، فیلم و موسیقی: در صورتی که علاقه مند به رشته های هنری باشید می توانید در این دانشگاه‌ها تحصیل کنید. بیش از ۵۶ دانشگاه هنر رشته های هنری از جمله فیلم، موسیقی، طراحی صنعتی، مد و سایر رشته های هنری را به دانشجویان ارائه می کنند. برای پذیرش از این نوع دانشگاه‌ها معمولا دانشجو باید نمونه کارهای خود را برای دانشگاه بفرستد و پس از قبولی اولیه، در یک مصاحبه حضوری شرکت نماید.

و چند نمونه از مزایای تحصیل در کشور آلمان

• امکان تحصیل به صورت کاملا رایگان
• امکان تحصیل به زبان انگلیسی
• دانشگاه های معتبر در سطح دنیا
• اجازه اقامت به مدت ۱۸ ماه بعد از اتمام تحصیل به منظور یافتن کار
• امکان اخذ اقامت دائم و پاسپورت آلمانی بعد از اتمام تحصیل
• امکان تحصیل در رشته های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی
• تحصیل در رشته های فنی مهندسی
• امکان کار در کنار تحصیل و پوشش کلیه مخارج زندگی
• امکان گذراندن یک الی ۲ ترم تحصیلی به عنوان دانشجوی مهمان در بهترین دانشگاه‌های آمریکا، کانادا و استرالیا
• اعتبار بالای ویزای دانشجویی آلمان و امکان رفت و آمد به کشورهای حوزه شینگن Schingen بدون نیاز به ویزا

اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر رکن جدایی ناپذیر قانون اساسی آلمان است، ماده 20 قانون اساسی نظام سیاسی، آلمان را با مشخصه های دموکراتیک بودن، اجتماعی بودن، مبتنی بر قانون بودن و فدرال بودن معرفی می‌کند. سامان دولتی بر پایه‌ی قانون اساسی است. در رأس دولت رئیس جمهور قرار دارد که نقشش نمادین است. رئیس حکومت صدر اعظم است. وی تعیین‌کننده‌ی سیاست حکومتی است.

رئیس‌جمهور توسط همایش اتحادیه (Bundesversammlung)، که آن را به فارسی اجلاس فدرال نیز گفته‌اند، انتخاب می‌شود. همایش اتّحادیه تشکیل شده‌است از کل نمایندگان بوندستاگ بعلاوه به تعداد همینان، نمایندگان برگزیدگان مجلس‌های ایالتی. این برگزیدگان لزوماً عضو مجلس ایالتی یا سیاست‌مدار رسمی نیستند، ممکن است مثلاً از چهره‌های فرهنگی و هنری باشند.

و قوه قضاییه دادرسی به قصد رعایت حق نیرویی می‌طلبد که در قوه قضاییه جمع است. بیان حق بر عهده قاضی است و امر قاضیان را قوه قضاییه سامان می‌دهد. قضاوت یا تخصصی است یا عمومی در حد قانون اساسی. شاخه‌های تخصصی قضاوت در دادگاه کار، دادگاه امور اداری، دادگاه امور اجتماعی و دادگاه امور مالی تجسم می‌یابند. قضاوت در عمومی‌ترین سطحش از نظر بررسی همخوانی تصمیمی، رأی یا قانونی با قانون اساسی اتحادیه، بر عهده دادگاه فدرال قانون اساسی است که مرکز آن در کارلسروهه‌است.

در کارلسروهه قاضیان تک تک قوانین مجلس را بررسی نمی‌کنند. آن قانونی بررسی می‌شود که شکایت شود که با قانون اساسی تضاد دارد. شکایت پس از طی سلسله مراتبی به دادگاه کارلسروهه می‌رسد. از آنجایی که دادگاه قانون اساسی فقط از طریق شکایت فعال می‌شود، به اصطلاح گفته می‌شود که از خود ابتکار ندارد، یعنی حق ندارد خود رأساًّ تصمیم بگیرد امری را برای بررسی از نظر سازگاری با قانون اساسی در دستور کار خود قرار دهد. دادگاه فدرال قانون اساسی دارای دو مجلس سناست. مجلس اول به قانونهای پایه و مجلس دوم به قانونهای مربوط به امور دولتی می‌پردازد. هر سنا هشت عضو دارد. نیمی از قاضیان دادگاه قانون اساسی از سوی یک کمیته ویژه بوندستاگ و نیمی دیگر از سوی بوندس‌رات انتخاب می‌شوند. مدت قضاوت آنان در این دادگاه عالی ۱۲ سال است.

آلمان دارای شانزده ایالت می‌باشد. هر ایالت دارای یک دولت و قانون اساسی و تا حد زیادی خود مختار و بر اساس سازمان داخلی خود مدیریت می‌شود. مساحت و جمعیت بخش‌های ایالت‌ها متفاوت است، مخصوصاً بین شهرها و سرزمین‌های بزرگ هر ایالت. برای مناطق اداری پنج دولت محلی وجود دارد، یعنی بادن-وورتمبرگ، بایرن، هسن، نوردراین-وستفالن و ساکسونی شامل ۲۲ عدد دولت محلی می‌باشند. از سال ۲۰۰۹ آلمان ۴۰۳ منطقه می‌باشد، این مناطق شامل ۳۰۱ منطقه روستایی و ۱۰۲ منطقه شهری می‌باشد.

امر سیاسی در آلمان در سطوح کشوری و ایالتی و تا حدی کمتر در سطح امور شهری از طریق حزبها و با جانبداری حزبی پیش برده می‌شود. ادعای پیشبرد سیاست غیرحزبی یا فراحزبی در آلمان بی‌معنا و حتی فریبکارانه جلوه می‌کند. علاوه بر احزاب، مردم می‌توانند خواسته‌های سیاسی خود را از طریق انواع و اقسام تشکلهای پایدار یا موقتی پیش برند. مردم آلمان اهل تشکل هستند. به ندرت خواسته‌ای وجود دارد که برای پیشبرد آن تشکلی پدید نیاید.

امور و مسائل سیاسی در آلمان در سطوح کشوری و ایالتی و تا حدی کمتر در سطح امور شهری از طریق حزبها و با جانبداری حزبی پیش برده می‌شود. ادعای پیشبرد سیاست غیرحزبی یا فراحزبی در آلمان بی‌معنا و حتی فریبکارانه جلوه می‌کند.

امور و مسائل سیاسی در آلمان در سطوح کشوری و ایالتی و تا حدی کمتر در سطح امور شهری از طریق حزبها و با جانبداری حزبی پیش برده می‌شود. ادعای پیشبرد سیاست غیرحزبی یا فراحزبی در آلمان بی‌معنا و حتی فریبکارانه جلوه می‌کند.

از سال 2018 الی 2019 به علت خروج ناگهانی بریتانیا از اتحادیه اروپا و درگیری های تجاری به وجود آمده توسط سیاست ایالات متحده آمریکا، نرخ رشد اقتصادی آلمان با کاهش رو به رو شده است. به طوری که نرخ رشد اقتصادی در این کشور در سال 2019 با رقم 1.5 الی 1.6 درصد پیش بینی شده است.
آلمان دارای تولید ناخالص داخلی 4.0 تریلیون دلار و تولید ناخالص اسمی 3.5 تریلیون دلار است. تولید ناخالص اسمی در رتبه چهارم قرار دارد، در حالیکه تولید ناخالص داخلی بر حسب قدرت خرید رتبه پنجم را دارد. حدود 54.1 درصد از تولید ناخالص داخلی در مصرف خانوار ها قرار میگیرد و این تولید بزرگترین تولید کننده ناخالص داخلی است.

1.69 درصد تولید ناخالص داخلی برای کمک به خدمات، 30.2 درصد برای صنایع و 0.7 درصد برای کشاورزی است. آلمان دارای یکی از پایین ترین نرخ های تورم در حدود 0.5 درصد و نرخ بیکاری 4.2 درصد است.
در حدود 15.5 درصد جمعیت زیر خط فقر زندگی می کنند. نیروی کار از 45 میلیون نفر تشکیل شده است و 73.8 درصد در صنایع خدماتی مشغول به کار هستند. 24.6 درصد در صنایع و 1.6 درصد در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند.

اقتصاد آلمان تحت تاثیر صنایع تولیدی از جمله آهن و فولاد، ذغال سنگ، سوخت های معدنی، مواد شیمیایی، پلاستیک، تولیدات ماشینی، خودرو، واگن سازی، کشتی سازی، صنایع هوایی و فضایی، ابزار آلات صنعتی، الکترونیک، تکنولوژی ارتباطات، تجهیزات پزشکی، مواد دارویی، غذا و نوشیدنی و صنعت نساجی می باشد.
آلمان دارای یک بازار اقتصادی اجتماعی با نیروی کار مجرّب، موجودی سرمایه بزرگ، سطح پایین فساد، و سطح بالا از نوآوری است.

آلمان بزرگ‌ترین اقتصاد ملی در اروپاست و هم چنین جزو چهار تولیدکننده بزرگ در سال ۲۰۰۹ است. بخش خدمات ۷۱٪ از کل تولید ناخالص داخلی، صنعت ۲۸٪ و کشاورزی ۱٪ است. به‌طور متوسط نرخ بیکاری در ماه مه در آلمان ۶٬۷٪ بوده‌است. عرضه نیروی کار نیز با کمبود روبرو بوده‌است و تعداد زیادی کارگر مهمان گاست آربایتر “Gastarbeiter” به ویژه از ترکیه و یوگسلاوی سابق به کار گرفته شده‌اند. از ۱۹۹۰ کمبود نیروی کار در غرب کشور با مهاجرت از شرق، جمهوری دموکراتیک آلمان سابق، نیز مواجه شده‌است. با این حال نرخ متوسط بیکاری در این کشور با افراد نیمه کار به دنبال کار تمام وقت گرفته شده‌است. نرخ بیکاری غیررسمی در این کشور در سال ۲۰۱۱ ۵٬۷٪ بوده‌است.

آلمان چهارمین کشور جهان از نظر تولید ناخالص داخلی است و بزرگترین صادرکننده کالا (از نظر درآمد) و دومین کشور واردکننده کالا در جهان است. بر اساس آمارهای سازمان جهانی تجارت میزان صادرات آلمان در سال ۲۰۰۶میلادی ۱۳۳/۱ تریلیون دلار بود.

آلمان بجز زغال سنگ معادن نسبتاً کوچک سنگ آهن، بوکسیت، سنگ مس، نیکل، قلع، نقره، پتاس و نمک ذخایر طبیعی نسبتاً کمی دارد و شدیداً به واردات مواد اولیه متکی است. در آلمان صنایع زیادی فعالند، صنایعی چون الکتریکی، مکانیکی، مواد شیمیایی، منسوجات، غذایی و وسایل نقلیه. از آغاز دهه ۱۹۸۰ رشد کلانی در صنایع تکنولوژی پیشرفته روی داده‌است. کارخانه‌های اتومبیل‌سازی بنز، بی. ام؛ و و فولکس واگن محصولات خود را در تمام دنیا عرضه می‌کنند. مهم‌ترین صادرات این کشور وسایل نقلیه موتوری و وسایل الکتریکی است.

تعداد افراد شاغل در صنایع خدماتی نزدیک به دو برابر کارکنان صنعت تولیدی است. بانکداری و امور مالی از منابع مهم درآمد ارز خارجی است و شهر فرانکفورت یکی از مراکز اصلی امور مالی و تجاری در جهان و مقر بانک مرکزی اروپاست.

اتحاد دو آلمان در اکتبر ۱۹۹۰ چالش بزرگی را در پیش روی اقتصاد این کشور قرار داد. در گذشته جمهوری دموکراتیک آلمان دارای موفّقترین اقتصاد در بین کشورهای عضو شورای تعاون اقتصادی کمکان بود، ولی بر حسب میزان و کیفیت تولید محصولات، و سطح زندگی مردم کمتر از آلمان غربی سابق توسعه یافته بود. کیفیت زندگی در نیمه غربی آلمان همچنان بالاتر از نیمه شرقی آن است. در سال ۲۰۰۸ آلمان ششمین کشور مصرف‌کننده انرژی بود، که حدود ۶۰ درصد از انرژی اوّلیه آن از خارج وارد می‌شد. سیاست دولت آلمان ترویج حفاظت از انرژی و استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر است.

دولت آلمان قصد دارد تا کشور از منابع تجدید شونده تا سال ۲۰۵۰ استفاده کنند. در سال ۲۰۱۰ درصد استفاده انرژی‌ها در کشور آلمان به صورت زیر بوده‌است: زغال سنگ (۲۲٬۹٪)، گاز طبیعی (۲۱٬۸٪)، انرژی هسته‌ای (۱۰٬۸). ، برق آبی و باد(۱٬۵٪)، و دیگر منابع تجدید پذیر(۷٬۹٪). در سال ۲۰۰۰، دولت و صنعت برق هسته‌ای، توافق کردند برای فازی از نیروگاه‌های هسته‌ای سال ۲۰۲۱. آلمان متعهد است به پروتکل کیوتو و چند معاهدات دیگر ترویج تنوع زیستی، استانداردهای گسیل کم، بازیافت و استفاده از انرژی تجدید پذیر و پشتیبانی از توسعه پایدار در سطح جهانی است. دولت آلمان کاهش گسترده فعّالیّت‌های انتشار و تولید گازهای گلخانه‌ای را آغاز کرده‌است. با این وجود این کشور بالاترین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۱۰ را دارا بوده‌است. مطابق گزارش ACEEE، آلمان در سال ۲۰۱۴ از نظر بهره‌وری انرژی در جایگاه نخست جهان قرار داشته است!.

ایا میدانستید مراقبت های محلی کشور المان از قبل بسیار مشهور بوده است؟

کشور آلمان دارای یکی از قدیمی ترین تاریخچه های پزشکی است در جهان!

کشور آلمان رتبه 27 در امید به زندگی است ک برای مردا 79 سال و برای زنان 84 سال است! دارد و میزان مرگ و میر نوزادان بسیار پایین است (۴ در هزار تولد زنده). همچنین هر شهروند آلمانی موظف به داشتن نوعی بیمه است. این سیستم طبق قانون بیشترین تلاش را برای سلامت شهروندان و افراد آلمانی انجام خواهد داد. در سال ۲۰۱۴، آلمان ۱۱٬۳ درصد تولید ناخالص داخلی خود را در راه مراقبت‌های بهداشتی صرف کرد؛

آلمان نهمین کشور پربازدید جهان است که در طول سال ۲۰۱۷ در مجموع ۳۷/۴ میلیون نفر بازدیدکننده داشته‌است. برلین سومین شهر پرجمعیت اروپا است. علاوه بر این، بیش از ۳۰ درصد از آلمانی‌ها تعطیلات خود را در کشور خود می‌گذرانند. گردشگری در آلمان برای این کشور عامل نخست پیشرفت اقتصادی نیست اما با این حال کمک زیادی به اقتصاد محلی و ملّی کشور کرده‌است. همچنین آلمان به خاطر مسیرهای گوناگون توریستی آن، مانند مسیر جاده رمانتیک، مسیر شراب و جاده دژها شناخته شده‌است.

تیم ملی فوتبال این کشور تا به حال 4 بار قهرمان جام جهانی شده و به همین اندازه هم تا به حال به مقام دوم دست پیدا کرده است ،آلمان تا به حال 3 بار قهرمان اروپا شده و تنها دروازه بان تاریخ ک توپ طلای بهترین بازیکن رقابت های جام جهانی 2002 را گرفته الیور کام بوده است. بایرن مونیخ و بروسیا دورتموند از دو تیم مشهور این کشور در سطح جهانی هستند که طی سالیانی است که در رقابت‌های معتبر بوندس لیگا، جام حذفی آلمان، سوپر جام فوتبال آلمان و نیز در آخرین بار در قالب رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفته‌اند. از دیدار این دو تیم به نام کلاسیک آلمان یا دِر کلاسیکر یاد می‌شود. همچنین آلمان یکی از موفق‌ترین کشورها در اتومبیل رانی است. موفق‌ترین تیم مرسدس بنز آ ام گ پتروناس با ۶ قهرمانی در فرمول یک. موفق‌ترین راننده در مسابقات فرمول یک، میشائیل شوماخر با ۷ قهرمانی. سباستین فتل با ۴ قهرمانی و نیکو روزبرگ با ۱ قهرمانی.

لباس های مُد روز دوخت آلمان در سالن های مد جهان مفهومی آشنا است. از دهه های پیش به این سو اسکادا و ولفگانگ یوپنام هایی هم چون جیل ساندر و ولفگانگ یوپ «بازیگران جهانی» این عرصه اند. ولفگانگ یوپ اخیراً با برچسب فریبنده ی «نابغه ی مُد» موفقیت خود را جشن می گیرد. جشن ها و ضیافت های بزرگ در برلین، فرانکفورت یا مونیخ اغلب صحنه ی عرض اندام طراحان مُد در آلمان اند: شرکت کنندگان در این میهمانی ها یا اسکادا به تن دارند یا اونرات و استرانو، تالبوت رونهوف و آنا فون گریسهایم. این ها از پر طرفدارترین طراحان مُد در آلمان هستند، اما نه فقط در میان شخصیت های سرشناس آلمان. گرچه در زندگی روزمره مردم آلمان ساده پوشی را ترجیح می دهند. برای این منظور در کنار لباس های ساده برای محل کار، لباس های راحت اسپرت، ساخت بوس یا اشترنسه ترجیح داده می شوند. مرکز تولید این دو در جنوب آلمان قرار دارد، ولی مدت هاست که در بازارهای جهانی نیز حضوری شاخص دارند.

اغلب در شهرهای بزرگ فرصت کافی برای بروز خلاقیت در عرصه ی مُد وجود دارد. در این شهرها شمار زیادی طراحان مُد فعالیت می کنند، که با نوآوری های شوخ طبعانه ی خود رقیبی جدی برای پایتخت های مُد در لندن و پاریس به حساب می آیند. هفته ی مد برلین در تابستان با نمایش آثار طراحان جوان و نام آور اتفاق اصلی در عرصه ی مد در پایتخت است. خبرگان مدت هاست نام آوران عرصه ی مُد در آلمان را می شناسند: تاچر، کوریشن، سابوتاژ، کوستاس مورکودیس یا اَس دیلر در برلین در کنار بلوت گشویستر در اشتوتگارت، آنیا گوکل در ماینس یا سوزانه بومر در مونیخ. طراحان جوان مُد آلمانی مانند مارکوس لوفر، برنهارد ویلهلم و دیرک شون برگر حتا لندن، پاریس و شهر مُد آنتورپن را فتح کرده اند. با این همه هنوز کارل لاگرفلد، متولد هامبورگ و مغز متفکر مزون لباس نام آور فرانسوی، شانل، بلند آوازه ترین طراح مُد آلمانی در خارج به شمار می رود.

ویژگی طراحی صنعتی آلمان سادگی و کاربردی و فکورانه بودن است. طراحی های صنعتی آلمانی از آشپزخانه ی بولت هاوپ گرفته تا ماشین ریش تراشی براون از معروفیتی جهانی برخوردار است. شرکت هایی هم چون ویلک هان و ویترا (مبلمان) و یا لامی (نوشت افزار) و اِرکو (آباژور و پروژکتور) در عرصه ی طراحی صنعتی صاحب سبک اند.